Halil Özer

Bugün Trabzonspor-Fenerbahçe maçı oynanacak.Bütün hafta takip ettim. Özellikle sosyal medyayı. Beni sevindiren; hem Trabzonspor hem de Fenerbahçe’nin gerginlik yaratabilecek açıklamalardan uzak kalmasıydı.
Hele Abdullah hocanın açıklamaları tam bir futbol adamı açıklamaları. Helal olsun.Ama gelelim futbolun başına gelen en büyük bela sosyal medyaya...
Özellikle bazı Galatasaraylı hesaplar resmen maçın altına dinamit koymaya çalışıyorlar. Tabii bir de Galatasaray’ın resmi hesabı. Bir basketbol maçı karesinde 61 numaralı forma giyen bir basketçiyi paylaştı.
Aklı sıra subliminal mesaj veriyor. Ve özellikle Trabzon’un hassasiyeti üzerine oynuyorlar.İki takım ilk kez oynamıyor. Bugün de oynayacaklar, yarın da oynayacaklar.
Allah korusun orada bir olay yaşansa bunun vebalini kim ödeyecek?
Yoksa her zamanki gibi yine almaza mı yatacaksınız? Aradan mı sıyrılacaksınız?
Şimdiden söyleyeyim bu sefer olmaz.

Sırat köprüsünde bir maç oynandı. Hatta Fenerbahçe için kelle koltuktaydı. Bence gereksiz bir rotasyon neredeyse Fenerbahçe’ye pahalıya patlıyordu. İkinci yarı akıllar başa gelince Fenerbahçe için her şey bir anda normale ve kolaya döndü.

Öyle bir ilk yarı oynandı ki sinir harbi demek biraz hafif kalır. Havada uçuşan sarı kartlar, didişmeler, kavgalar ne ararsan hepsi vardı.

Ayrıca ilk yarıda topun oyunda kalma süresini gerçekten çok merak ediyorum. Top oynanmadı dersek yalan olmaz.

Teknik tarafına gelirsek... İlk yarıda Fenerbahçe istediği hiçbir şeyi yapamadı. Rakibin önde baskısı Fenerbahçe’yi çivilerken, Fred’in son derece kötü oluşu, Kruniç’in hiçbir şey yapmaması nedeniyle oyun kuramadılar, bildiğimiz klasik dikine çıkışlar gelmedi. Üstelik o bölgeyi tamamen rakiplerine kaptırdılar. Orta alanda bir tek Mert Hakan bir şeyler yapmaya çalışırken Cengiz’in etkisizliği ile üstüne üstlük sağ kanat da çalışmaz oldu.

Pendikspor maça kontrollü

1- Galatasaray’dan Ankaragücü’ne giden Morutan, Teknik Direktör Emre’nin ağzından kaçırması ile satılık değil kiralık olduğu anlaşıldı. Oysa KAP bildiriminde satılık olduğu yazıyordu. Sonra çıt yok. UEFA’nın bile hesap soracağı bir olay. Çünkü harcama limitine kadar etkiliyor. Bir de SPK tarafı var, TFF tarafı var. Yok mu açıklayacak bir arkadaş?

2- Hatayspor-Fenerbahçe maçında konuk takım seyircisi neredeyse stadı doldurdu. Oysa Galatasaray maçında 1000 küsur taraftar alınmıştı. Keza Gaziantepspor maçında da böyleydi. Bu nasıl oldu? Haksızlık olmuyor mu?

3- TFF’de bir yönetici Galatasaray - Ankaragücü maçı öncesi Eryaman stadının durumu nedeniyle bu maçın Konya’da oynamasını istedi. Hatta çok bastırdı. Ama başka bir durum daha var. Fenerbahçe de Rize’de oynayacağı maçın yine sahanın kötülüğü yüzünden Trabzon’da oynanması teklifinde bulundu. Gülünecek bir teklif. Tabii kabul edilmedi. Bu olay doğru mu? Doğruysa kim bu yönetici?

4- Malum Halil Umut

90 dakikaya baktığınız zaman toplam 75 dakika oyunun hakimi olursanız maçı alırsınız.
Tecrübe farkı, kalite farkı maçı Galatasaray’a getirdi.
İlk yarının 2. dakikasında Beşiktaş dikkatsizliğinden gelen gol tabii ki oyunun tüm seyrini değiştirdi. Galatasaray daha kontrollü oynamaya ve dikkatli çıkışlar yapmaya başlarken, Beşiktaş bir an önce cevap verme telaşına kapıldı.
Aslında Beşiktaş Galatasaray’ı net bir şekilde çözmüş. Son maçlarda rakibinin arkasına atılan topların iki kupadan da veda etmesini yine kullanmak istedi. Sağ kanatta Rashica sol kanatta Semih ile bunu yapmaya çalıştı. Ancak sağ kanatta Barış’ın gidip gelmesi ve Kaan’a yardım etmesi ile o taraf hiç işlemedi. Rashica ise sol kanadı çok iyi kullandı. Net iki fırsat yarattı. Bir tanesinde Cenk bir saniye geç kalması ile golü harcadı. Diğer anlarda ise Sanchez ve Nelsson hata yapmadı.
Galatasaray’da Torreira ve Kerem Demirbay ile Mertens’i de unutmamak lazım. Orta saha direksiyonunu hiç bırakmadılar. Sürpriz çıkışlarla hücuma da yardım ettiler. Beşiktaş orta alanını

Maçın çok zor geçeceği belliydi. Kasımpaşa ligin şu anda en önemli ve oyun anlamında en etkili takımlarından birisi. Nefes nefese bir maç oynandı.
Belki Fenerbahçe oyun genelinde iyi oynamadı ama bu sezonki en önemli özelliği olan son ana kadar maçı bırakmaması galibiyeti getirdi. İlk 45 dakikanın heba edilmesinin nedeni Fenerbahçe’nin oyun içinde taktik çeşitliliği olmamasından kaynaklanıyor. Kasımpaşa bu yarıda 6’lı bir baskı ile Fenerbahçe’nin kendi alanından çıkmasını engelledi. Ancak ev sahibi takım 45 dakika boyunca buna çözüm bulamadı.
Çünkü orta alan oyuncuları İsmail ve Kruniç belki kesicilikte iyi ama yaratıcılıkta noksan oyuncular. İkisi de defansif orta alan. İşte tam burada Fenerbahçe Fred’in eksikliğini fazlasıyla hissediyor. Tüm takım Tadiç’in ayağına baktı. Kendisine önlem alınmasına rağmen yine de Fenerbahçe’nin her atağında rolü vardı. Bir de Mert Hakan. Dün takımın özellikle ilk yarıda en iyisiydi. Çok koştu, çok mücadele etti ve

Öncelikle iki takımı da tebrik etmek gerekir. Çamurun içinden çıktılar.
Bu sahada oyun kuramazsın, kanatları kullanamazsın, pas yapamazsın, kontratağa çıkamazsın, top süremezsin, kontrol edemezsin. Peki bu çamur bir bahane mi? Tabii ki bahane... Tekniği yüksek takımlar bu sahalarda patlar.
Fenerbahçe ilk yarıda ayakta duramadı. Yukarıda saydıklarımın hiçbirini yapamadı. Bir tek Dzeko’nun şutu var o kadar. Onun dışında su ve çamurun içinde ne yapacaklarını şaşırmış şaşkın ördek gibi dolaştılar. Hani Fenerbahçe maça gelmeden Kurbağalıdere ya da bir pirinç tarlasında antrenman yapsaydı daha iyi olurdu sanırım.
Ama bir de Fenerbahçe’nin ilk yarıda kötü oynadığı gerçeğini de unutmayalım. Ofansif anlamda yerlerdeydi. Sahaya göre hareket edemediler. Rakipte kanatları çamurla birlikte iyi kapayınca kilitlenip kaldı Fenerbahçe. Tam bir çaresizlik vardı.
İkinci yarıda Fenerbahçe öteki kaleye oranla daha kuru olan tarafa geçti. Rize de balçık tarafa. Sonra İsmail hoca bu sezonki belki de en doğru

İcardi öyle bir adam ki ne zaman ne yapacağı asla belli değil. Dün öyle bir anda gol attı ki takımının her derdine deva oldu. Alışı, vuruşu dönüşü ve topu gönderdiği yer kaleciyi narkoz yemiş gibi bıraktı. Büyük futbolcular işte böyle anlarda ortaya çıkıyor.
İlk yarının önemli isimleri vardı. Kerem Demirbay ile Berkan Kutlu...
Kerem öyle bir müdahalelerde bulundu ki rakibin birçok atağını başlamadan bitirdi. Bununla da yetinmedi, enfes bir gol attı.
Berkan Kutlu’nun sol bek ile ilgisi yok. Ama hocası görev vermiş çaresiz oynuyor. Oynuyor ama ilk yarıda öyle güzel kademelere girdi ki tehlikeleri doğmadan önledi. Adam sanki kırk yıllık sol bek gibiydi.
Tabii bu yarıda İcardi’yi unutursak haksızlık olur. Hiç top alamadı onu belirtelim. Tek bir pozisyona da giremedi. Ancak baktı olmuyor biraz orta alana kaydı. Bu bölgede öyle önemli işler yaptı ki rakibi adeta bayılttı. Hele Barış’a bir pası var. Bir fizik mühendisi o topun gidiş şeklini, hızını mümkün değil ölçemez. Ve gol de onun asisti ile geldi.
İkinci yarı farkın

Galatasaray iyi oynayarak mı kazandı: Hayır...
Ama sonuna kadar mücadele etti. Topun hiç peşini bırakmadı. İkili mücadelelerde hep ayakta kaldı. Eline geçirdiği fırsatları da değerlendirdi.
Türkiye Ligi’nde büyük takımların kazanması için bunları yapması yeterli.
Başakşehir’in bu maçta da aynı Fenerbahçe maçında olduğu gibi otobüs ve hatta TIR çekeceğini tahmin ediyordum.
Öyle de oldu.
İlk gole kadar Galatasaray rakip ceza alanı içine dahi giremedi. Ancak Barış Alper Yılmaz öyle bir gol attı ki şapkadan tavşan çıkardı. Herhalde yoktan var etmenin tam karşılığı bu goldür.
Barış gerçekten enteresan bir oyuncu. Sahada her şeyini veriyor. Enerjisini kontrollü harcıyor. Rakip defansı sürekli yıpratıyor, her geçen gün tekniğini yükseltiyor ve artık gole daha yakın oynuyor. Tabii hızını unutmamak lazım. Ayrıca bugünkü durumuna gelmesinin nedeni olan Okan hocaya ne kadar teşekkür etse azdır. En eleştirildiği dönemde ona sahip çıktı ve neredeyse baştan aşağıya bir futbolcu imar etti.